Zafer Bayramı Şiiri

Bir Kurtuluş Destanı

Osmanlıydı bir zaman tarihler yazan,

Dört bir yana kök salmış, kükreyen aslan.

Asırlarca yaşadı, nesil geçti aradan,

Zayıfladı kuvvetçe, dediler "hasta adam".

Asiler çıktı, Osmanlıya başkaldıranlar,

Fitneyle parçaladı hain düşmanlar.

Küçüldü topraklar savaşlarda bir yandan,

Atmak istediler Türk'ü Anadolu'dan.

Bir inançla gürledi, yüce Türk milleti,

Önder seçti kendine Mustafa Kemal'i.

Millet birlik oldu, koştu düşman üstüne,

Nice canlar verildi, Maraş, Urfa, Antep'te.

Cephelerde Mehmetçiğin Allah sedası,

Temizlendi düşmandan güney, doğu, batısı.

Ay ve yıldız dalgalandı akan kanlar üstüne,

Ve ölümsüz marşımız doğdu Mehmet Akif’le.

Büyük harpler yaşadı bu vatan, bu topraklar,

Yine de bir nebze susmadı gök kubbede ezanlar.

Büyük Ata önder oldu, açtı Millet Meclisi,

Daha sonra kuruldu Milletin İradesi.

Binlerce şehidiyle aldı, Türk milleti vatanı,

Tarihe şerefiyle yazıldı, bu "Kurtuluş Destanı".

Bu "Kurtuluş Destanı"dır kuşak boyu sürecek,

İlelebet, yok etmeye kimsenin gücü yetmeyecek

Ben de Asker Olacağım

"Küçük asker, küçük asker!

Vatan senden hizmet ister."

Bu ninniyle uyudum ben,

Asker gibi büyüdüm ben!

Kalbe iman, elde silâh,

Duam şudur akşam, sabah:

"Bir asker yap Tanrım beni,

Koruyayım yurtla dini!"

Sakarya'da kalmış babam,

Dünyaya ün salmış babam!

Ondan miras şu yatağan,

Nasıl olmam bir kahraman?

Dedem asker, babam asker,

Derler bize: "Er oğlu er!"

Ben de asker olacağım;

Dünyaya ün salacağım!

Bayrak Altında

Bu gün genç, ihtiyar, kadın, kız, kızan,

Uzanıp yatsak da çardak altında,

Boruyu çalınca yarın borazan,

Hemen toplanırız bayrak altında.

Bizi hiç tasalı görmez bu yerler;

Yiğitler, ölürken bile gülerler,

Yeter ki yaşayan er oğlu erler,

Bizi çiğnetmesin ayak altında.

Kalbimiz çırpınır yurdu andıkça,

Gözlerde zaferin nuru yandıkça;

Üstünde bu bayrak dalgalandıkça,

Gönlümüz rahattır toprak altında.

Asker Koşması

İstiklâl savaşı gençleriyiz biz:

Tarihe koç Türkler diye şan verdik!

Yurdumuz azizdir, çiğnetmeyiz biz:

Uğruna bu kadar kahraman verdik.

Aç çıplak savaştık tipide, karda,

Kartallar avladık sarp kayalarda,

Sakarya önünde Dumlupınar'da,

Ulu Gazi'mize imtihan verdik.

Soğuklar zalimdi, kışlar amansız;

Kuşlar yuvalardan düşerdi cansız;

Vuruştuk yaralı, hasta, dermansız;

Ne aman istedik, ne aman verdik.

Yıllarca ufkunda yedi renk bayrak,

Salındı bizimdir diye bu toprak,

Hepsini allara boyadı şafak,

Göklere içtiği kadar kan verdik.

Kılıç kınlarından süzüldü kanlar,

Al döndü akından kır küheylânlar,

Açtı baharımız hep erguvanlar,

Dağlara çiçekler armağan verdik.

Murat dağlarından indik aşağı,

Göründü uzaktan Gediz ırmağı,

Kuruldu İzmir'e Türk'ün otağı,

Vatana yeniden bir vatan verdik.

 

Anadolu Toprağı

Senelerce sana hasret taşıyan,

Bir gönülle kollarına atılsam.

Ben de bir gün kucağında yaşayan,

Bahtiyarlar arama katılsana.

En bakımsız, en kuytu bir bucağın,

Bence "İrem bağı" gibi güzeldir.

Bir yıkılmış evin harap ocağın,

Şu heybetli saraylara bedeldir.

Kadir mevlâm, eğer senden uzakta,

Bana takdir eylemişse ölümü;

Rahat etmem bu yabancı toprakta,

Cennette de avutamam gönlümü.

Anladım ki: Sevda, gençlik, şeref, şan.

Asılsızmış şu yalancı dünyada.

Hasretinle yad ellerde dolaşan,

Hızrı bulsa yine ermez murada.

Yalnız senin tatlı esen havanda,

Kendi millî gururumu sezerim.

Yalnız senin dağında, ya ovanda,

Başım gökte, alnım açık gezerim.

Hürüm, derim, eskisinden daha hür,

Zincirinle bağlansa da ayağım.

Şimdikinden daha ferah görünür,

Zindanında olsa bile durağım.

Bir gün olup kucağına ulaşsam,

Gözlerimden döksem sevinç yaşını,

Sancağının gölgesinde dolaşsam,

Öpsem, öpsem toprağını, taşını!

Anadolu

Anadolu, Sultan Osman’ın yurdu,

Tuğrul beyin konağıdır o eller!

Milletimiz orda doğdu, büyüdü,

Bize ana kucağıdır o eller!

Osmanlılar unutmasın soyunu;

Anadolu'dan aştık hudud boyunu,

Orda oldu zorlu ateş oyunu,

Ataların ocağıdır o eller!

Bu devlete orda temel atıldı,

O meydanda can alınıp satıldı;

Yaylasında zağlı silâh çatıldı,

Kahramanlar otağıdır o eller!

Bir zamanlar krallardan taç aldık.

Uçan kuştan, akan sudan baç aldık.

Nice yavuz düşmanlardan öç aldık.

Bu kuvvetin kaynağıdır o eller!

Hep gaziler oradan gelip geçtiler,

O çaylardan abdest alıp, içtiler.

Memleketler fetheyleyip göçtüler,

Erenlerin durağıdır o eller!

Her bir viran köşesinde bir er var,

Türbelerde nice nice server var;

Bilmem nerde böyle mutlu bir yer var

Ulu Kâbe toprağıdır o eller!

Ormanında türlü kuşlar ötüşür,

Çayırında gürbüz koçlar itişir;

Tarlasında altın başak yetişir,

Gölgesinde gam dağıtır o eller!

Oradadır asıl Türk'ün oymağı,

Cevahirdir bütün taşı, toprağı,

Gümüş akar, çiçek kokar ırmağı,

Defineler yatağıdır o eller!

Sılasıdır serde, Türk'ün sevdası,

Memlekettir gece gündüz rüyası.

Askerlerin odur gelin odası,

Gönüllerin bucağıdır o eller!

Rıza! Canını o ellere kurbandır.

Sinesinde yatan, atan, anandır;

Anadolu asıl eski vatandır,

Anamızın kucağıdır o eller!

Akıncı

Bin atlı, akınlarda çocuklar gibi şendik;

Bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik!

Ak tolgalı beylerbeyi haykırdı: ilerle!

Bir yaz günü geçtik Tuna'dan kafilelerle...

Şimşek gibi bir semte atıldık yedi koldan.

Şimşek gibi Türk atlarının geçtiği yoldan.

Bir gün doludizgin boşanan atlarımızla,

Yerden yedi kat arşa kanatlandık o hızla.

Cennette bugün gülleri açmış görürüz de,

Hâlâ o kızıl hâtıra titrer gözümüzde!

Bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendik,

Bin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik!